Strona wykorzystuje cookies
Korzystanie z naszego portalu bez zmiany ustawień dotyczacych cookies oznacza, że będa one zapisane w pamięci urzadzenia końcowego.
Składniki te przy użyciu enzymów trawiennych przekształcane są w układzie pokarmowym do postaci prostych związków chemicznych, które organizm może przyswoić. Proces ten kojarzy nam się zwykle z pracą żołądka i jelit, ale w rzeczywistości rozpoczyna się już po wzięciu kęsa pożywienia do ust.
Pokarm w jamie ustnej ulega przede wszystkim rozdrobnieniu i nawilżeniu. Szczególną rolę odgrywa tu ślina, której zadaniem jest zwilżyć kęsy i ułatwić przez to dalsze przemieszczanie treści pokarmowej przez układ trawienny. Odpowiednie rozdrobnienie już na wstępie ułatwia działanie enzymom trawiennym wydzielanym w dalszych odcinkach przewodu pokarmowego i pozyskiwanie przez organizm wszystkich niezbędnych wartości odżywczych zawartych w posiłku. Ślina produkowana jest przez gruczoły zwane śliniankami, które zlokalizowane są w błonie śluzowej jamy ustnej i gardła.
W ślinie zawarty jest pierwszy z enzymów trawiennych- amylaza ślinowa. Enzym ten wspomaga trawienie cukrów złożonych np. skrobi, poprzez rozrywanie ich wiązań chemicznych, dzięki czemu substancje te są łatwiej poddawane obróbce na dalszych etapach trawienia. Organizm ludzki produkuje w ciągu doby około 1,5 litra śliny, zaś jej niedobór może pogarszać jakość trawienia w dalszych odcinkach układu pokarmowego, kiedy już na wstępie pożywienie nie zostanie odpowiednio przygotowane do tego procesu.
Wydzielanie śliny jest niezależne od naszej woli i jest powodowane przez receptory smakowe ulegające podrażnieniu przez pobierany pokarm, a nawet na jego widok lub woń.
Nawilżone kęsy zostają z łatwością rozdrobnione, a dzięki wilgotnej i papkowatej strukturze z łatwością przesuwane są ku przełykowi skąd wędrują do żołądka.
Ogromne znaczenie na początkowym etapie trawienia ma odpowiednie rozdrobnienie i przeżuwanie, gdyż większe fragmenty znacznie trudniej ulegają obróbce przez enzymy trawienne i mogą powodować jego zaburzenia.
Niedobór śliny może świadczyć o odwodnieniu organizmu lub być spowodowany działaniem ubocznym niektórych leków. Płyn ten oprócz trawienia posiada właściwości spowalniające rozwój bakterii i grzybów, dzięki czemu chroni naszą jamę ustną przed różnego rodzaju zakażeniami i próchnicą zębów. Ponadto ślina przyspiesza gojenie się ewentualnych ran i uszkodzeń jakie mogą powstawać w czasie jedzenia. Charakterystyczne jest stosunkowo szybkie ustępowanie bólu i gojenie uszkodzeń w przypadku przysłowiowego, a zarazem bolesnego „ugryzienia się w język”.
Aby nie doprowadzać do powstawania deficytu śliny, należy dbać o właściwe nawodnienie organizmu oraz zapewniać zasób niezbędnych witamin i minerałów wspomagających produkcję enzymów trawiennych.