Strona wykorzystuje cookies
Korzystanie z naszego portalu bez zmiany ustawień dotyczacych cookies oznacza, że będa one zapisane w pamięci urzadzenia końcowego.
Wyszukane rozwiązania na każdą zgagę
Śmiało można zaryzykować stwierdzenie, że kwas acetylosalicylowy to lek, który znajduje się w czołówce substancji czynnych, które zrewolucjonizowały współczesną medycynę. Mało kto wie, ale jego odkrycie pod koniec XIX poprzedzone było znacznie dłuższą historią wywodzącą się od dobroczynnych właściwości wyciągu z kory wierzby białej stosowanego już w czasach starożytnych w celu złagodzenia bólu i uśmierzenia gorączki. Wzmianki o działaniu tego surowca odnaleziono m.in. w egipskich papirusach czy zaleceniach Hipokratesa zawartych w dziele Corpus Hippocraticum.
W pierwszej połowie ubiegłego stulecia, kwas acetylosalicylowy znany był głównie z właściwości przeciwzapalnych, przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Przełomowy okazał się 1948 r., kiedy to amerykański lekarz Lawrence Craven zaobserwował, iż żaden z 400 mężczyzn, którzy otrzymywali preparat jako lek przeciwbólowy przed zabiegiem usunięcia migdałków nie doznał ataku serca. Od tego momentu rozpoczęła się „kardiologiczna era” kwasu acetylosalicylowego, która… trwa do dziś.
Obecnie kwas acetylosalicylowy stosowany jest zarówno w leczeniu bólu oraz objawów przeziębienia (w wyższych dawkach np. 500 mg), jak również we wskazaniach stricte kardiologicznych (w niższych dawkach, głównie od 75 do 150 mg). Te drugie są bardzo szerokie i obejmują np. profilaktykę zawału serca u osób z dużym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowym, podejrzenie zawału serca, chorobę wieńcową, profilaktykę powtórnego zawału serca czy stan po leczeniu inwazyjnym chorób serca (np. po wszepieniu by-passów czy stentów wieńcowo-naczyniowych).
Niezależne jednak od dawki oraz przyczyny zastosowania kwasu acetylosalicylowego, lek ten nie jest wolny od działań niepożądanych. W ocenie lekarzy, jednym z głównych efektów ubocznych związanych z jego podawaniem są dolegliwości trawienne takie jak ból brzucha, nadkwaśność, zgaga i niestrawność. Chociaż z reguły przyjmują one charakter łagodny, u części osób mogą one zwiastować nawet chorobę wrzodową lub chorobę refluksową.
W jaki sposób kwas acetylosalicylowy negatywnie wpływa na stan naszego żołądka? Istnieją 2 powody. Pierwszy to bezpośrednie, drażniące działanie tego leku. Pod względem chemicznym jest on przecież kwasem i będzie więc sprzyjał podrażnieniem błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego. Po drugie, kwas acetylosalicylowy (jak większość dostępnych bez recepty preparatów przeciwzapalnych) hamuje produkcję śluzu, który w przewodzie pokarmowym pełni funkcje ochronne.
Co więc należy zrobić, jeśli powinniśmy stosować ten lek (np. ze względów kardiologicznych), i jednocześnie jesteśmy zagrożeni chorobą wrzodową (lub cierpimy na dolegliwości trawienne)? Odpowiedź nie jest w tym przypadku trudna. Wytyczne lekarskie wskazują, żeby dodatkowo przyjmować należy lek zmniejszający wydzielanie soku żołądkowego, który w przypadku terapii kwasem acetylosalicylowym będzie spełniał rolę osłonową.
