Strona wykorzystuje cookies
Korzystanie z naszego portalu bez zmiany ustawień dotyczacych cookies oznacza, że będa one zapisane w pamięci urzadzenia końcowego.
Wyszukane rozwiązania na każdą zgagę
Na pytanie uzyskamy wiele odpowiedzi, i to nie tylko takich, które bezpośrednio nawiązują do zbędnych kilogramów, które pojawiają się w momencie, kiedy nasza dieta obfituje w duże i bardzo duże posiłki. Okazuje się bowiem, że negatywne konsekwencje przejadania się dotyczą przede wszystkim układu pokarmowego (czyli można powiedzieć, że „pierwszej linii”, która styka się z tak dużą ilością pożywienia), ale też układu krążenia, a nawet układu nerwowego.
Spożywanie dużych posiłków rozciąga żołądek. Fizjologicznie, narząd ten jest w stanie pomieścić około 1,5 litra pożywienia (w różnej postaci). Kiedy jednak jemy dużo i często, ulega poszerzeniu, co z kolei jeszcze bardziej zwiększa apetyt i prowadzi do błędnego koła przejadania.
Przejadanie się prowadzi także do niestrawności. Objawia się ona nie tylko zgagą i tzw. nadkwasotą, ale także skurczami w obrębie całego przewodu pokarmowego (także jego dolnego odcinka), wzdęciami, częstym odbijaniem, mdłościami, uczuciem przepełnienia, a nawet brakiem apetytu i wręcz – pojawieniem się wstrętu do jedzenia. Symptomy te są szczególnie widocznie w okresach świątecznych lub w trakcie imprez okolicznościowych, podczas których jemy więcej niż możemy pomieścić. Należy także pamiętać, że przewlekle utrzymująca się niestrawność może sprzyjać cofaniu się soku żołądkowego do przełyku, co z kolei może prowadzić do rozwoju choroby refluksowej, która – jak już wiemy – możemy dawać objawy nie tylko ze strony przewodu pokarmowego.
Przejadanie się zaburza również perystaltykę przewodu pokarmowego, co prowadzi do zaparć. Objawy ten – jeśli utrzymuje się przez dłuższy czas – przyczynia się do zaburzeń mikroflory jelitowej i hemoroidów, ale także licznych i częstych symptomów ogólnych takich jak: bóle głowy, rozdrażnienie, alergie czy problemy ze skórą.
Pałaszowanie zbyt dużej ilości posiłków to również zwiększone ryzyko cukrzycy i chorób układu krążenia. W tym pierwszym przypadku największe (negatywne) znaczenie mają niekontrolowane i coraz wyższe „skoki” glukozy we krwi, a także postępujące zmniejszenia się wrażliwości tkanek na działanie insuliny. Z kolei, w przypadku układu krwionośnego kluczowe okazuje się zwiększenie poziomu cholesterolu i trójglicerydów we krwi – powszechnie i zgodnie uznawane za jeden z głównych czynników ryzyka miażdżycy czy choroby wieńcowej.
Nowe badania wskazują również, że przejadanie się wpływa także na kondycję układu nerwowego. Odkryto bowiem zależność wskazującą, że osoby z zaburzeniami nastroju lub potwierdzoną depresją mają większą skłonność do spożywania dużych posiłków. Na pewno w niedługim czasie możemy się spodziewać analiz, które fakt ten dostatecznie potwierdzą, co nie oznacza nie powinniśmy być czujni.
