Strona wykorzystuje cookies
Korzystanie z naszego portalu bez zmiany ustawień dotyczacych cookies oznacza, że będa one zapisane w pamięci urzadzenia końcowego.
Wyszukane rozwiązania na każdą zgagę
Uchyłkowatość jelit jest schorzeniem, które głównie występuje w okrężnicy jelita grubego. Dokładniej mówiąc w części zwanej esicą (prawie 90% przypadków dotyczy tego odcinka). Bardzo rzadko dotyczy jelita ślepego bądź odbytnicy. Uchyłki powstają w wyniku uwypuklenia ściany na zewnątrz światła jelita, czego konsekwencją jest powstawanie niewielkich ,,woreczków” bądź ,, kieszonek”. Problem ten dotyczy głównie śluzówki, która wypukla się poprzez osłabioną warstwę mięśniową jelita w wyniku czego powstają uchyłki rzekome. W sytuacji gdy dotyczy to wszystkich warstw jelita mówimy o tzw. uchyłkach prawdziwych, które występują rzadko. Możemy je również podzielić na uchyłki wrodzone, z którymi się rodzimy bądź nabyte, które rozwijają się w organizmie w trakcie naszego życia.
Za główną przyczynę powstawania uchyłków w jelicie grubym uznaje się niedostateczną ilość błonnika w diecie. Jego obecność powoduje zwiększenie objętości mas kałowych i łatwiejsze wypróżnianie. Kiedy dostarczamy mało błonnika w pokarmach, stolec jest odwodniony i zbity, co powoduje silniejsze kurczenie się jelita grubego, a wraz z tym wzrost ciśnienia wewnątrz jelita. W konsekwencji w miejscach o mniejszej wytrzymałości jelito zostaje wypychane tworząc uchyłek. W mniejszym stopniu o ich powstawaniu decydują uwarunkowania genetyczne. Dlatego uchyłki rzadziej występują u wegetarian i osób, których dieta obfituje w błonnik. Częściej natomiast można je spotkać w przypadku osób spożywających duże ilości cukrów prostych oraz tłuszczy, a więc preferujących dietę ubogoresztkową.
Obecnie uchyłkowatość jelita grubego uważa się za chorobę cywilizacyjną, na którą wpływ ma postęp i styl życia. Najlepiej pokazuje to stopień zachorowalności, który w krajach wysoko rozwiniętych takich jak Stany Zjednoczone czy Europa Zachodnia jest wysoki, w przeciwieństwie do wiejskich terenów Azji i Afryki.
Uchyłkowatość jelita grubego w większości przypadków przebiega bezobjawowo i przeważnie jest wykrywana przypadkowo podczas badań. Czasami pojawiają się niecharakterystyczne objawy, takie jak zaparcia bądź biegunki, zatrzymanie gazów, bóle brzucha, które możemy przypisać do innych dolegliwości układu pokarmowego. Obecność uchyłków prowadzi jednak do gromadzenia się w nich resztek, które z powodu małej ilości błonnika są nieefektywnie usuwane. Dlatego czasami dochodzi do powikłań takich jak zapalenie uchyłków, którym towarzyszy gorączka, bóle brzucha, problemy z wypróżnianiem, nudności, których nie należy lekceważyć i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Inaczej może dojść do rozwoju powikłań takich jak np. perforacje i ropnie jelita, zapalenie otrzewnej, zwężenie jelita czy przetoki. Aby wspomóc organizm warto zwiększyć ilość błonnika w codziennej diecie. Wprowadzić do jadłospisu pełnoziarniste przetwory, otręby, rośliny strączkowe. Zmniejszyć ilość spożywanych tłuszczy zwierzęcych i cukrów prostych na rzecz owoców i warzyw, chudego mięsa i nabiału.
