Strona wykorzystuje cookies
Korzystanie z naszego portalu bez zmiany ustawień dotyczacych cookies oznacza, że będa one zapisane w pamięci urzadzenia końcowego.
Kiedy w organizmie spada poziom glukozy zamienianej w wyniku reakcji chemicznych na energię potrzebną do każdej z czynności życiowych, komórki nerwowe odpowiedzialne za przewodzenie bodźców przekazują impulsy otrzymane z różnych części organizmu do podwzgórza - narządu, który kontroluje w naszym organizmie uczucie głodu i sytości. Wspomniany spadek glukozy, obkurczający się pusty żołądek, obecność hormonów biorących udział w procesach trawiennych oraz nawet minimalny spadek temperatury ciała wywołany kończącymi się zapasami energii powodują, że podwzgórze wydziela substancje tzw. neuroprzekaźniki odpowiadające za wyzwalanie się apetytu i tzw. odczucie głodu.
Kiedy stan głodu nie zostaje zaspokojony, organizm dla utrzymania przemiany materii na odpowiednim poziomie zaczyna zużywać zasoby energii zmagazynowane w postaci glikogenu (gromadzonego w wątrobie) i tłuszczów, a w dalszej fazie własnych składników budulcowych, czyli białek. Brak zaspokojenia głodu doprowadza do powstawania zaburzeń w funkcjonowaniu tkanek i narządów, a w dalszych etapach nawet do śmierci głodowej. W obliczu poważnych zaburzeń do jakich dochodzi w funkcjonowaniu całego ciała, głodzenie się jest najgorszym z możliwych działań, jakie można podjąć w celu utraty masy ciała czyli tzw. odchudzania się!
Długotrwałe odczucie głodu powoduje także wyzwolenie pewnych niejako pierwotnych zachowa. W stanie głodu człowiek staje się zdeterminowany na zaspokojenie tego stanu i jest w stanie podejmować radykalne działania, co historycznie wykorzystywane było do wymuszania konkretnych działań lub zeznań na głodzonych osobach.
W czasie spożywania posiłku (niektórzy naukowcy uważają, że trwa to przeciętnie około 20 minut) organizm zaczyna odczuwać tzw. sytość. Napełniony żołądek, wydzielające się hormony (np. cholecystokinina) odpowiadające m. in. za uczucie sytości, a także wzrost temperatury ciała, jaki organizm osiąga przy zaspokojeniu głodu powodują osiąganie uczucie zaspokojenia głodu.
Zaspokojenie uczucia głodu związane z nagłym skokowym wzrostem glukozy we krwi dają organizmowi cukry proste (słodycze), a krótkie i złudne odczucie sytości jest jedynie pozbawionym pożądanych wartości odżywczych zastrzykiem zawierającym mnóstwo zbędnych kalorii. Przed wzrostem wagi ciała i powszechnymi przy nieracjonalnym odżywianiu dolegliwościami trawiennymi uchroni człowieka regularne spożywanie posiłków. Rezygnacja ze śniadania, obiadu lub kolacji na rzecz pozornego odchudzania i pojawiający się niezaspokojony silny głód „wymusza” podjadanie o nieregularnych porach dnia przekąsek często złożonych z tłuszczów i cukrów prostych. Działanie takie przyczynia się wyłącznie do zaburzeń w metabolizmie składników odżywczych i nie służy pierwotnemu celowi… jakim jest dążenie do zaspokojenia uczucia głodu.