Strona wykorzystuje cookies
Korzystanie z naszego portalu bez zmiany ustawień dotyczacych cookies oznacza, że będa one zapisane w pamięci urzadzenia końcowego.
Dwunastnica podobnie jak żołądek jest narażona na powstawanie ubytków w błonie śluzowej określanych mianem wrzodów trawiennych. W ponad 60% przypadków wrzody występują w dwunastnicy, z czego dwukrotnie częściej rozwijają się u mężczyzn niż u kobiet. Dlatego warto przyjrzeć się samemu narządowi oraz przyczynom rozwoju i objawom choroby wrzodowej tego narządu.
Dwunastnica podobnie jak żołądek wchodzi w skład przewodu pokarmowego, stanowiąc pierwszy odcinek jelita cienkiego. Wychodzi ona z żołądka łącząc się z jego odźwiernikiem, a na drugim końcu przechodzi w jelito czcze. Kształtem przypomina podkowę i leży obok wątroby i pęcherzyka żółciowego. Jej długość wynosi około 25 - 30 cm. Zazwyczaj dzielimy ją na cztery części. Od strony żołądka mamy część górną nazywaną opuszką dwunastnicy, następnie mamy część zstępującą do której uchodzi przewód żółciowy wspólny i przewód trzustkowy przez które do dwunastnicy dostają się enzymy trawienne i żółć. Dalej znajduje się część pozioma, a za nią część wstępująca, która przechodzi w jelito czcze.
Pokarm przesuwając się z żołądka do dwunastnicy miesza się z sokiem trzustkowym i żółcią z wątroby oraz z wydzieliną z dwunastnicy. W tej części przewodu pokarmowego dochodzi do dalszego trawienia białek, tłuszczów i węglowodanów. Dochodzi również do wchłaniania składników pokarmowych z pożywienia, głównie w części poziomej i zstępującej dwunastnicy.
Najczęstszym schorzeniem dwunastnicy jest choroba wrzodowa, która może rozwinąć się w każdym wieku, chociaż głównie narażone są osoby pomiędzy 25 a 55 rokiem życia. Wrzody trawienne głównie rozwijają się w opuszce dwunastnicy, czyli tej części, która znajduje się najbliżej żołądka. Objawiają się silnym bólem w nadbrzuszu charakteryzującym się silnym pieczeniem. Ból pojawia się głównie na czczo, w nocy lub nad ranem (są to tzw. bóle głodowe) i ustępuje po spożyciu posiłku. Dolegliwości te nasilają się wiosną i jesienią, gdyż w tych okresach nasz organizm jest bardziej osłabiony. Innymi objawami jest utrata apetytu, spadek masy ciała, zgaga, nudności, częste zaparcia. Ponieważ objawy te nie są typowe dla choroby wrzodowej dwunastnicy bardzo często uważane są za problemy żołądkowe.
Główną przyczyną rozwoju choroby wrzodowej jest zakażenie bakterią Helicobacter pylori (około 90% wszystkich przypadków wrzodów dwunastnicy), która wytwarza toksyny odpowiedzialne za zapalenie i uszkodzenie komórek błony śluzowej. Również czynniki genetyczne mają wpływ na jej rozwój, czego przykładem jest zwiększona częstość występowania wrzodów dwunastnicy u osób z grupą krwi 0. Składniki dymu tytoniowego także wpływają na powstawanie wrzodów oraz częstsze nawroty i trudniejsze ich gojenie. Jednocześnie nadmierne wydzielanie kwasu solnego w żołądku lub jego przyspieszone opróżnianie powoduje zakwaszenie dwunastnicy. Kwas solny zaczyna trawić ścianki dwunastnicy co skutkuje powstawaniem nadżerek, które z czasem mogą przekształcić się we wrzód trawienny. Zarówno stres, zła dieta, alkohol nie mają bezpośredniego wpływu na powstawanie choroby wrzodowej, należy jednak pamiętać, że zaostrzają jej przebieg.