Strona wykorzystuje cookies
Korzystanie z naszego portalu bez zmiany ustawień dotyczacych cookies oznacza, że będa one zapisane w pamięci urzadzenia końcowego.
Wyszukane rozwiązania na każdą zgagę
Kiedy mówimy o chorobie wrzodowej mamy na myśli powstawanie wrzodów trawiennych, które powodują ubytki w błonie śluzowej żołądka lub dwunastnicy. Zarówno w jednym jak i drugim przypadku wgłębienia te przypominają krater, który oprócz zajęcia błony śluzowej może przeniknąć do warstwy mięśniowej, a nawet przechodzić przez całą grubość ściany tych narządów.
Choroba wrzodowa jest jednym z najczęstszych schorzeń przewodu pokarmowego. W przebiegu wrzodów żołądka bądź dwunastnicy obserwujemy wiele elementów wspólnych, istnieją jednak różnice. Zaczynając od epidemiologii widzimy, iż częściej wrzody rozwijają się w dwunastnicy niż w żołądku. Ponad 60% przypadków jest zlokalizowanych w dwunastnicy. Również w tym wypadku dwukrotnie częściej chorują na nie mężczyźni niż kobiety. W przeciwieństwie do wrzodów żołądka, gdzie częstość występowania nie jest tak zróżnicowana ze względu na płeć (chorują zarówno kobiety jak i mężczyźni).
Przeważnie w chorobie wrzodowej zauważa się okresy bezobjawowe naprzemiennie występujące z okresami zaostrzonych dolegliwości. Do podstawowych objawów wrzodów należy ból umiejscowiony pośrodku brzucha, poniżej mostka lub nad pępkiem opisywany jako palenie, pieczenie, uczucie rozpierania. Mogą mu towarzyszyć nudności, wymioty, zgaga, niestrawność, wzdęcia, kwaśne lub gorzkie odbijanie. Chorzy skarżą się na brak apetytu, spadek masy ciała oraz ogólne zmęczenie. W przypadku wrzodów żołądka silny ból w nadbrzuszu pojawia się po spożyciu pokarmów (1-2 godziny po posiłku) i może promieniować w okolice pleców i prawego ramienia, a niekiedy żuchwy. Często towarzyszy mu zgaga i silne uczucie palenia w przełyku. Chorzy skarżą się na uczucie przesytu i pełności po jedzeniu. Natomiast u chorych na wrzody dwunastnicy bóle pojawiają się najczęściej w nocy lub nad ranem, kiedy jesteśmy na czczo i są określane jako bóle głodowe. Mają one charakter ucisku, gniecenia w nadbrzuszu lub opisywane są jako uczucie nieprzyjemnego ssania. Łagodzi je spożycie nawet niewielkiego posiłku lub wypicie szklanki mleka. Przy owrzodzeniu dwunastnicy bóle nasilają się również 3 do 5 godzin po jedzeniu, czyli między posiłkami.Zarówno w jednym jaki drugim przypadku obserwujemy zaostrzenie przebiegu choroby wrzodowej w przejściowych porach roku, tzn. wiosną i jesienią, kiedy organizm jest najbardziej osłabiony.
Główne przyczyny rozwoju choroby wrzodowej są takie same w jednym i drugim przypadku. Zalicza się do nich bakterię Helicobacter pylori, niesteroidowe leki przeciwzapalne, czynniki genetyczne oraz dym tytoniowy. Helicobacter pylori jest odpowiedzialna za występowanie wrzodów dwunastnicy w ponad 90% przypadków i żołądka w około 70%. Genetyczne uwarunkowanie wrzodów wiąże się ze zwiększoną ilością komórek okładzinowych w żołądku, które wytwarzają kwas solny. Jest to cecha, którą dziedziczymy. W przypadku wrzodów dwunastnicy obserwuje się również zwiększoną częstość ich występowania u osób z grupą krwi 0. Związane jest to z obecnością antygenu, który ułatwia przytwierdzanie Helicobacter pylori do błony śluzowej przewodu pokarmowego.
